In Cambridge zijn er 31 colleges (uitspreken op z'n Engels), maar er is maar één universiteit. In Amerika ga je naar de universiteit/ you go to college. Daar krijgen ze hun lessen en verblijven ze op de campus. Britten met een rijke familie, erg intelligente studenten en slimme en nog rijkere buitenlanders gaan naar de universiteit van Cambridge (of Oxford). Ze geraken er binnen doordat ze zijn toegelaten aan een college. Studenten slapen, eten, studeren en hebben gesprekken met hun mentor op de college. Aan de universiteit wonen ze lessen bij.
Er zijn colleges die indruk maken door hun grootse en historische gebouwen, door hun gigantische rijkdommen, door het bezitten van de O2-arena in Londen, door deels eigenaar te zijn van alle Sainsbury's in het land. Andere worden nagestaard om hun lijst van impressionante afgestudeerden of bekende oprichters: Hendrik VIII, Isaac newton, Charles Darwin, Stephen Fry, David Attenborough en nog veel meer.
Het schooljaar voor Cambridge-studenten is vrij kort. Het is een periode voor drie keer twee maanden. Er wordt eigen lees- en opzoekwerk verwacht. Dit wordt besproken met de mentor, die je probeert te stimuleren in je leren.
Woensdagnamiddag bezocht ik King's College, één van de mooiste exemplaren van de stad. Naast de studentenvertrekken staat een gigantische kapel. Eén van de grootste ter wereld. Hier worden doorheen het schooljaar concerten gegeven door het studentenkoor. Gezang omringd door ramen met figuren in felle kleuren. Dat lijkt me wel wat.
Ik wandelde over het domein van King's en kon me moeilijk voorstellen dat dit een echte wereld is voor sommigen. Geschiedenis. Weidsheid. Horden toeristen. Kennis. Middelen. Gras. Veel gras, dat bewaakt wordt dames en heren in een mantel met paarse kraag. Deze kraagdragers schuwen geen geschreeuw, ooggerol en streng-wijzende vingers. De eerste keer dat ik dit zag, vond ik het vreemd dat mensen zo passioneel kunnen zijn over iets als gras. De tweede keer nam ik er snel een foto van. Op het King's gras grazen koeien. Die voorzien duur vlees. Ze zorgen er ook voor dat de grasvelden voor de school in handen van King's college blijft. Van zodra er geen grazers meer zijn, wordt het weiland eigendom van de staat. Hieronder enkele sfeerbeelden van mijn bezoek...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten